Skip to main content
Interviews

Nice to meet you: Evrim Ersoy en Kiko Morah

Evrim Ersoy

Wat moet de lezer, naast je cv, over jou weten?

Dat ik dol ben op kunst in al haar vormen, veel pulpromans verzamel en ook een behoorlijk belangrijke verzameling bordspellen heb. Maar serieus, of het nu film, muziek, schilderen, literatuur of zelfs gamen is – ik sta te popelen om het gesprek aan te gaan en te ontdekken.

Er was eens… Welke film ontstak jouw passie voor fantastische cinema?

Er zijn hier veel antwoorden mogelijk omdat mijn ouders filmliefhebbers waren, maar als ik eerlijk ben wat betreft genrecinema: Friday the 13th! Ik was tien of elf (ja, Turkije had geen leeftijdsbeperkingen) en had mijn beste vriend te logeren. We keken Friday the 13th en toen Mrs. Voorhees aan het einde werd onthoofd, had ik me niet eerder zo bang OF opgewonden gevoeld. Het is die sensatie van ontdekking van iets ongebruikelijks, die mijn zoektocht op gang heeft gebracht.

Wat maakt het Imagine Film Festival volgens jou uniek?

Het scherpzinnige en slimme publiek – de publieksprijs is altijd een geweldige viering van een intelligente en opwindende film.

Wat hoop je toe te voegen aan het team?

Moeilijke vraag! Ik hoop dat ik op basis van mijn achtergrond een ander perspectief kan inbrengen dat helpt om een ​​nog gevarieerder en rijker programma samen te stellen!

Is er een onderwerp dat je na aan het hart ligt en voor een toekomstig festivalprogramma zou willen onderzoeken?

Ik heb een bijzondere passie voor ondervertegenwoordigde stemmen in de cinema, met name die uit het Midden-Oosten, Noord-Afrika, India, enz. Ik zou er graag een paar naar het festival brengen.

Kiko Morah

Wat moet de lezer, naast je cv, over jou weten? 

Ik ben een behoorlijk intense man. Heck, ik ben een latino. Ik groeide op op filmsets, terwijl ik mijn vader aan het werk zag. Hij werkt al tientallen jaren in de reclame-industrie als regisseur en schrijver. Dat is wat mijn liefde voor filmmaken heeft aangewakkerd. Voor de liefde ben ik naar NL verhuisd. Ik ben getrouwd met mijn Nederlandse langeafstandsvriendin en we hebben een zoontje, een schattig klein duiveltje genaamd Theo.

Er was eens… Welke film ontstak jouw passie voor fantastische cinema? 

Ik raakte getraumatiseerd door The Exorcist toen ik elf was. Ik ben er niet overheen gekomen. Maar mijn werkelijke liefde voor horror begon met A Nightmare on Elm Street. Pan’s Labrynth maakte de filmmaker in mij wakker.

Wat maakt het Imagine Film Festival volgens jou uniek? 

Imagine toont niet alleen de nieuwste genrefilms. Het is niet bang zijn publiek te verrassen met subgenres en te herinneren aan de juweeltjes uit het verleden. Het begrijpt ook dat genre meer is dan alleen film. De VR-ervaringen en de gaming-initiatieven laten zien dat de schoonheid van het surrealistische bij vrijwel elk medium past. En tot slot geeft het festival om de toekomst van ons favoriete genre. De talentenprogramma’s bieden een platform voor opkomende stemmen in horror, fantasy en sciencefiction, dat van cruciaal belang is voor de ontwikkeling van een gezonde filmindustrie.

Wat hoop je toe te voegen aan het team?

Ik was een paar jaar vrijwilliger, mijn film Inside Voices was afgelopen jaar te zien en mijn scenario voor een aankomend project werd geselecteerd als onderdeel van het initiatief voor opkomende talenten. Ik heb veel te danken aan dit festival en ik denk dat mijn directe ervaring als filmmaker voor dat andere perspectief zorgt.

Is er een onderwerp dat je na aan het hart ligt en voor een toekomstig festivalprogramma zou willen onderzoeken?

Als junior programmeur maak ik deel uit van het team dat verantwoordelijk is voor de selectie van korte films. Korte films liggen mij zeker na aan het hart, omdat ze het startpunt zijn van elke filmmaker en het favoriete medium voor doorgewinterde regisseurs om nieuwe dingen uit te proberen. Ik wil dat filmstudenten en doe-het-zelf filmmakers genre gaan zien als meer dan bloed en aliens. Ik wil dat ze genrefilm zien als een louterende manier om zichzelf uit te drukken en menselijke verhalen te vertellen, waarbij het genre-element wordt gebruikt als een manier om de rauwe emoties te benadrukken.