Smeulende neo-western met verrassende, bovennatuurlijke uitsmijter.
De oudere jager Eladio heeft een baan geaccepteerd als de opzichter van een groot jagerslandgoed in Andalusië, waar hij met zijn vrouw en zoontje gaat wonen. Van de steenrijke eigenaar Don Francisco krijgt hij strikte instructies, en als hij die onder druk negeert, is een tragedie onvermijdelijk.
Zelf noemt de regisseur zijn film een ‘smeulende bovennatuurlijke neo-western, gesitueerd in het Spanje van de jaren 70’. De setting, met de familie die een geïsoleerd leven op het platteland leidt, doet daar zeker aan denken en de prachtige, in zon gedrenkte cinematografie doet daar nog een schepje bovenop. Maar het zit hem vooral in de details: de alomtegenwoordigheid van vuurwapens en de bijbehorende machocultuur, en de intieme relatie tussen Eladio en zijn zoon Floren. Wanneer je tegen het einde van de film vermoedt waar het verhaal naartoe gaat, heeft Gutierrez nog een verbluffende en bovennatuurlijke verrassing voor je.
