Zo’n echte Estlandse-Heavy-Metal-Slapstick-Kungfu-Vliegende-Orthodoxe-Monniken-Komedie!
Rafael (Ursel Tilk) houdt van Black Sabbath, kungfu en andere coole dingen die verboden zijn in de Sovjet-Unie in de jaren zeventig. Zijn missie? De felbegeerde vechtsport onder de knie krijgen. Zijn leermeesters? Die vindt hij… in een klooster. Zijn toenemende bekwaamheid roept vragen op. Zou hij wellicht ‘de uitverkorene’ kunnen zijn?
The Invisible Fight, die zijn wereldpremière in Locarno had dit jaar, is het zoveelste bewijs dat regisseur/alchemist Rainer Sarnet (The Idiot, 2011 en November, 2018) een breed scala aan genre-elementen beheerst en deze met gemak en creativiteit combineert. Hier presenteert hij een kitscherige en absurdistische komedie, geworteld in de sociale en politieke achtergrond van het communisme van de jaren zeventig. Stop-motion malligheid, vliegende orthodoxe monniken, een heavy metal Nic Cage-lookalike als hoofdrolspeler, een heldentocht & onschendbaarheid, romantiek & rivaliteit, en al de elementen van een geweldige Kung Fu Shaw Brothers-klassieker uit 1970: dat alles en nog veel meer is The Invisible Fight.
